*******شهدا کرب و بلایی شده واقعی اند*******
ارباب
امسال هم قسمت من نشد زائر پیاده کربلایت شوم ، اما اگر قرار است سال بعد در این دنیا نباشم نظری کن و روزی ام را شهادت قرار بده
*******اللهم الرزقنی توفیق الشهاده فی سبیلک*******
سلام رفقا
امروز تو محل کارم بودم(یه بیمارستان تو یکی از شهرهای ایران عزیزمون)برای یه بازدید رفتم اورژانس که دیدم یه جوان 35ساله رو آوردن برای احیا(CPR)که متاسفانه موفق نبود و فوت کرد.
دو سه تا موضوع درگیر کرد ذهنم رو درگیرکرد:
1- وقتی کد خورد یکی از پرستارها وقتی رسید که بوق ممتد دستگاه شنیده شد و خیلی راحت گفت:خوب بوق آخرش هم خورد انگار که نه انگار یه نفر فوت کرد!!!
2- خیلی ذهنم مشغول شد که نکنه آقامون رو نبینیم و نتونیم کاری انجام بدیم تو راه دین و اسلام و این انقلاب و تو این سن و سال که می تونیم یه یار باشیم برای آقامون اینجوری و با دست خالی از این دنیا بریم و حقیقتا پشتم رو لرزوند این فکر که کجای این عالمم...
سلام رفقا
ببخشید یه مدت مطلب نگذاشتم
امشب می خوام به مناسبت نزدیک شدن به ایام شهادت امام هادی علیه السلام به کوری چشم اونایی که دشمن اهل بیت هستند (منظورم اون نامرد مردمی هست که پارسال برای آقام شعر گفتتند «لعنة الله علیهم اجمعین») یه حدیث از امام هادی با موضوع علم و دانش ارائه می دم
روز شهادتش یادتون نره حتما زیارت جامعه کبیره بخونید که آقامون امام هادی توی این زیارت تمام مقامات و کمالات اهل بیت رو برشمرده
کسب علم و دانش از مهمترین شیوه های رسیدن به قله کماله و انسان بدون علم ره به جایی نمیبرد. امام دهم علیه السلام بر این باور بود که برای نیل به مقاصد عالی انسانی لازم است که افراد به دنبال دانش و معرفت باشند؛ چرا که بدون آگاهی هیچ رهروی به مقصد نرسد.
آن رهبر فرزانه در گفتاری ارزشمند میفرماید: «إِنَّ الْعَالِمَ وَ الْمُتَعَلِّمَ شَرِیکَانِ فِی الرُّشْدِ؛(1) دانشمند و دانشجو هر دو در رشد و هدایت شریکاند.» اگر علماء و متفکران جامعه تلاش نکنند و عموم مردم نیز به دنبال آموزش نباشند، سطح افکار مردم رشد نمییابد و پیشرفت صورت نمیگیرد.
شرف و قیمت و قدر تو به فضل هنر و است *** نه به دیدار و به دینار و به سود و به زیان
اساسا برای تهذیب نفس و پیمودن راه کمال، علماء اخلاق، معرفت و کسب آگاهی را از عوامل مؤثر در روح و روان آدمی میدانند. آری، دانش انسان را به خطرات راه آگاه میکند و عظمت و عزت خداوندی را به یاد میآورد و انسان شایسته هر قدر علم و دانشش بالاتر باشد، تواضع و صفات حمیده در وجودش بیشتر شکوفا میگردد. انسان کمال خواه با معرفت به ناتوانی و مقام پایین خود و اطلاع از عظمت حق و شکوه و جلال کبریاییاش در راه رشد و تهذیب گام برمیدارد.
امام هادی علیه السلام ارزش دانشمندان را بالاتر از خود علم و دانش میدانست و میفرمود: «أَرْجَحُ مِنَ الْعِلْمِ حَامِلُهُ؛(2) دانشمند از دانش برتر است.» البته علم و دانش بعد از غلبه صفات زشت و فساد افراد تأثیرگذاری اندکی دارد؛ چنان که حضرت علی النقی علیه السلام فرمود: «اَلْحِکْمَةُ لَا تَنْجَعُ فِی الطِّبَاعِ الْفَاسِدَةِ؛(3) حکمت در طبیعتهای فاسد سودی نمیبخشد.»
التماس دعا
منابع:1. کشف الغمه، ج 2، ص 386.
2. اعلام الدین، ص 311.
3. همان
سلام رفقا
خیلی درگیر شدم با موضوع امر به معروف، باید یه کاری شروع بشه اما از کجا نمیدونم
به این یقین دارم چون امامم فرموده که حداقل کاری که میشه تو این راه انجام بدیم تذکر لسانیه که متاسفانه همین رو هم شروع نکردیم
رفقا اگر همه اهل تذکر بشیم یقین بدونید که یه انقلاب بزرگی تو این مسیر اتفاق می افته
تذکر رو هم از بین خودمون شروع کنیم
همین غیبت ها و تهمت ها و شوخی ها و تمسخر هایی که بین هم داریم
از خودمون شروع کنیم، از همین اجتماعات کوچک
آخر مطلب رو هم مزین می کنم به گوشه ای از صحبتهای امام خامنه ای در مراسم تنفیذ ریاست جمهوری در سال 1380
«قانونشکنى جرم است. تخلّف از قانون و خروج از مدار قانونى براى مقابله با هر چیزى که به نظر انسان منکر می آید- بدون اجازه ى حکومت- خودش یک جرم است؛ مگر نهى از منکر زبانى، که بارها گفتیم نهى از منکر زبانى جایز و واجب و وظیفه ى همه است و در هیچ شرایطى هم ساقط نمی شود؛ اما آنجایى که نوبت اجرا و عمل برسد، همه باید طبق قوانین عمل کنند. هیچ چیزى مجوّز این نیست که بگویند چون نیروى انتظامى و قوّه ى قضائیّه عمل نکردند، خودمان وارد میدان شدیم؛ نخیر، آن روزى که لازم باشد مردم براى حادثه اى خودشان وارد عمل شوند، رهبرى صریحاً به آنها خواهد گفت»
سلام رفقا
بمناسبت سالروز شهادت سید شهیدان اهل قلم شهید سید مرتضی آوینی گوشه ای از صحبتهای امام خامنه ای در سال 1372 رو براتون گذاشتم
امیدوارم ما هم بتونیم به سمت راه های آسمان قدمی برداریم
«باید ببینید در هر زمان چه چیز مناسب است و آن را تهیه کنید. اگر بتوانید مستندسازى را ادامه دهید، به نظر من کار مهم و خوبى است. البته در مستندسازى، نقش کلام همان کارى که خود مرحوم شهید آوینى مىکرد خیلى مهم است. هم نوشتار و هم بیان آن نوشتار، بسیار بسیار مهم است. اگر نکته گوییهاى او نبود، خیلى از منظرهها اصلاً معنى نداشت.
من تا مدّتها که روایت فتح پخش مىشد، اصلاً شهید آوینى را نمىشناختم؛ ولى از مشتریهاى همیشگى روایت فتح بودم. یعنى هر شب جمعه، حتماً مىنشستم و این برنامه را نگاه مىکردم. روى من تأثیر زیادى مىگذاشت و مىدیدم که این کلام چقدر اثر دارد. یک وقت همان جوانان آمدند پیش من (به نظرم مال جهاد بودند) من در همان جلسه گفتم: «این صداى نجیبى که اینها را بیان مىکند، چیز خیلى جالبى است؛ این را نگهدارید.» خودش هم قاعدتاً در آن جلسه بود. کسى هم به من نگفت که «این آقاست.» اما بعدها خودِ ایشان به من نوشت: «آن کسى که اینها را تهیه مىکند، من هستم.»
کسى که مىخواهد چنین برنامههایى بسازد، باید آن نجابت و معصومیت و استحکام و اطمینان به سخن را داشته باشد. گاهى حرفى را کسى مىزند و حرف بزرگى است؛ اما پیداست که خودش اعتقادى به این حرف ندارد. امّا این صدا، آن صدایى است که بزرگترین حرفها را مىزد و خودش اعتقاد داشت. مثلاً مىگفت: «این جوانان ما، به راههاى آسمان آشناترند تا به راههاى زمین.» این را چنان مىگفت که گویا راههاى آسمان را خودش رفته، دیده و مىداند که اینها آشناتر هستند! ما خیال مىکنیم صداى جنگى باید صداى کلفت و نخراشیدهاى باشد. امّا ایشان آنطور صدایى نداشت. صدایى بود معصوم و نجیب و درعینحال استحکامى ویژه داشت؛ در قالب نوشتارى قوى و هنرمندانه.»